Haaaaaayyy. Namimis ako maglaro ng Pokémon at Digimon :(
Wala na akong oras para sa mga gusto ko
ngungit laging naka-Facebook ako. Ngek.
Gusto ko ng oras para maglalaro ng mga Pokémon at Digimon habang buhay. xD
Sana nabubuhay ang mga Pokémon at Digimon na lang.
Asa.
Adik ako kasi e.
Alam ng lahat na mga kaibigan ko na gustong gusto ako ng mga Pokémon at Digimon.
Kung ayoko ng mga Pokémon o Digimon, na sa ibang daigdig ka.
Gusto ako ng mga monster nito noong pangunang grado pa ako hanggang mamamatay ako.
Hindi ko ako kung wala na mga Pokémon at Digimon.
Kulang ako kung mawawala ako ng mga Pokémon stuff toys ko, mga Pokémon ko sa Pokémon Ruby, Pokémon Diamond, Pokémon White, o yung mga aking Digimon Digimon Dusk at Digimon Championship.
MUDY. GANKY. Sceptile. Leila. Sejinzu. Camerupt. Garuru. Mia. Snake. Lithos. Prince Ace. KVWQ. Prince Pet. Venusaur. Eelektross. Bob. Lulav. Alphonse. Moru. Pururu. Kirayu. Ninami. Mamoru. Chi-Meh. Felicia. Swellow. Gardevoir. Duran-ran. Cerio. Charizard. Prima. Fearow. Bee. Mr. Jade.
Sir Croe. Pedro. Raya. Lina. JIGGS. Swendy. Latios. Boltz. Queen Tyra. Suzanne. at marami pa. . . nakalimutan na ko. . .
Ito ay ang mga palayaw nila
Ang puso ko, damdamin ko, oras ko binigay sa mga monsters ko. Kaibigan sila.
Pokémon Trainer ako. Digimon Tamer ako.
...lang?
Tapos, narinig ako ng aking konsensya.
Sayang naman ang buhay mo kung ganoon ka lang.
Puru pragmentang imahinasyon lahat 'yan.
HINDI. SINUNGALING KA.
Ang magsisinungaling ay ikaw sa inyong sarili.
Gising ka na.
Naging monster-tao ako dahil sa mga gamit na gustong gusto ako.
Identidad ko'y dahil sa mga laro ko.
Sayang.
Ngungi't, may pinakamatalik na kaibigan naman ako.
Sina Muffin, X at CPF.*
Alam nila ang aking totoong sarili dahil ang aking totoong kaibigan sila!
Hati na hati ang ugali ko na parang pragmento na subali't buo ang pagkatao ko habang mayroon ako ng kapangyarihan ng pakikisama.
*Ginagamit ako ng mga code name dahil ayoko magbigay ng totoong pangalan ng mga kaibigan ko.
Sunday, September 23, 2012
Friday, September 7, 2012
Metanarrative sa buhay ko.
Kamusta kayo!
Kahapon, naging masakit ako. May lagnat at ubo ako kaya matagal ang tulog ko kanina.
Kailangan matutulog ako nang maaga subalit kailangan din magpost ito para sa Fil 11.
Hindi maaari nagawa ito kanina dahil pagod na pagod ako tapos, nawala ng kuryente kaya
walang internet kami. Natext ako ng isang kaklase para alam nang guro ko na mahuhuli ng
blog post ko. Bumalik ng kuryente... wala na akong 'excuse'.
Nakakainis.
Ayoko mababagsak sa mga asignatura at ang baba pa ng mga marka ngayon
kaya pupunta ako sa paaralan kahit masakit ako.
Parang naging ganoon ang mga pag-iisip ng mga tao sa mga taon nito.
Kailangan mapapasa. Kailangan matatrabaho. Kahit may sakit. Kahit ano.
Nawala ang ating kalayaan ngungit sumunod pa kami.
Pinost pa ito kahit hindi pa sinabi ako sa kaklase ko na bumalik ng kuryente.
Parang metanarrative ang buhay ko dahil naisip ako, magtitimpi ang institusyon, ang kolehiyo, ng kalayaan natin ngungit, kung ganoon, bakit pinupost pa ito?
Kasi kailangan.
Kahapon, naging masakit ako. May lagnat at ubo ako kaya matagal ang tulog ko kanina.
Kailangan matutulog ako nang maaga subalit kailangan din magpost ito para sa Fil 11.
Hindi maaari nagawa ito kanina dahil pagod na pagod ako tapos, nawala ng kuryente kaya
walang internet kami. Natext ako ng isang kaklase para alam nang guro ko na mahuhuli ng
blog post ko. Bumalik ng kuryente... wala na akong 'excuse'.
Nakakainis.
Ayoko mababagsak sa mga asignatura at ang baba pa ng mga marka ngayon
kaya pupunta ako sa paaralan kahit masakit ako.
Parang naging ganoon ang mga pag-iisip ng mga tao sa mga taon nito.
Kailangan mapapasa. Kailangan matatrabaho. Kahit may sakit. Kahit ano.
Nawala ang ating kalayaan ngungit sumunod pa kami.
Pinost pa ito kahit hindi pa sinabi ako sa kaklase ko na bumalik ng kuryente.
Parang metanarrative ang buhay ko dahil naisip ako, magtitimpi ang institusyon, ang kolehiyo, ng kalayaan natin ngungit, kung ganoon, bakit pinupost pa ito?
Kasi kailangan.
Thursday, August 23, 2012
Mga imahe na sumisimbolo sa Tradisyunal na Panitikan
Kamusta!
Replektibo ang mga larawan dito sa halos na elementong Tradisyunal na Panitikan.
Sumisimbolo itong gintong puso sa Romantikong katangian ng Tradisyunal Panitikan. Isa sa mga mahalagang paksa sa Tradisyunal na Panitikan ay pag-ibig, kaya puso nito'y ginto :).
Ang bulaklak na ito ay replektibo rin sa Romantiko ng Tradisyunal Panitikan. Kundi magpakita pa ang bulaklak 'to ng mahalaga ng kalikasan o ng mga naturalidad sa Panitikang Tradisyunal.
Mga Langam. Dahil walang indibiduwalidad. Pagkukumpol. Kolektibo. Ang ideayalidad ay kaisahan sa lipunan. Kapag talagang tumitingin mo nang imahe, nakikita mo ang reynang langam or pinaka-ina ng mga langam sa gitna . Kaya rito, mahalaga ang pamilya. Mahalaga ang lipunan. Mahalaga ang kaisahan. Buhay ay di laging tungkol sa 'yo. Ito ang itinuturo ng Panitikang Tradisyunal.
Ang larawan na ito ay ang Banaue Rice Terraces. Sa unang tingnan, akala mo na agad, "ayan, agrikultura na naman" dahil ito rin ay isang katangian ng Panitikang Tradisyunal. Subalit, narereflekto itong larawan sa Piyudalismo at Monarkiyo rin. Nakita ito sa mga kataasan ng itsura ng mga Rice Terraces na parang may herarkiya. Ganoon din sa Monarkiya at Piyudalismo.
Sa wakas, itong kahon na may tao sa loob ay sumisimbolo ang mga kaayusan at istruktura sa Panitikan Tradisyunal. Na sa loob ng kahon ang mga tao dahil limitado sila sa mga imahe nila o, ibig sabihn, istiryutipo.
Ayos!
Naaantok na ako =| Pasensya na po kung malabo ang mga salita ko.
Sige, tulog na ako.
Paalam~
1) http://www.vintagejewelrysupplies.com/hearts/3425-detailed-heart-pendant-openwork-oxidized-brass-28mm-.html
2) http://www.public-domain-image.com/plants/flowers/slides/detailed-image-of-rose-flower-2.html
3) http://www.redcliffepestcontrol.com.au/info%20ants.html
4) http://www.lovethesepics.com/2011/02/17-tremendous-terraced-rice-fields/
5) Likha ko
Friday, August 3, 2012
Kaisahan sa Paglilikain
Kamusta na kayo!
May kahirapan ako sa pagiintindihan sa aral natin tungkol sa organikkong kaisahan. Para maiintindihan ang paksa nito, pinagsulat kami sa mga blogs namin tungkol sa organikkong kaisahan. Tingnan mo muna ang mga larawan dito.
Ang mga gusali sa mga imahe rito ay halimbawa ng organikkong arkitektura. Sa ganitong pamamaraan, ginamit ng kurba sa disenyo nito para hindi kikitang laging nga linya at parisukat.
Masmalikhain ang mga anyo ito kahit may istruktura at limitasyon.
Ang kagandahan nito ay parang simpleng simple ang katitingnan subalit labis komplikado noong naglikha ang mga arkitekto dahil sa kaisahan ng mga elementong disenyo.
Ganyan din sa paksa natin. Sa kuwento ni Pagong at Matsing, may organikkong kaisahan sa mga elemento ng kuwento 'yan. Halimbawa, ang tagpuan ay na sa gubat at ang mga tauhan ay hayop, sina Matsing at Pagong at sa banghay, nakita kami agad na si Matsing ay ang masama / kontrabida at si Pagong ay ang mabuting bida.
Ang pabula nito ay para sa mga bata kaya lalo madali maiintindihan kaysa mga ibang mga anyong panitikan, hal.: mga tula, subalit, hindi masimple lahat na ito.
Noong nagsulat si Dr. Rizal ng pabula na ito, maaari nagisip siya kung alin ang pinakamaganda o pinakamagaling pamamaraan sa pagusap itong ideya niya.
Sa unang tingnan, ang simple pero kapag iniisip tungkol sa mga elemento at paano magkaiisahan sila sa kuwento, maging masikot.
Subalit, dahil dito, maganda ang itong pabula.
Mga Pinagkukunan:
"What is Organic Architecture". Architechno. blogspot.com. Henero 10, 2009. Web. Agusto 3, 2012.
<http://architecturaltechnologies.blogspot.com/2009/01/what-is-organic-architecture.html>
M. Harris. "Organic Architecture". Unusual Life. 9:19 pm, Siyeptembre 6, 2009. Web. Agusto 3, 2012.
<http://unusuallife.com/2009/09/06/organic-architecture-2/>
"SI MATSING AT SI PAGONG: Isang Pabula". FreePosterMaker.com. w.p. Web. Agusto 3, 2012
<http://freepostermaker.com/gxjgxi2uy8/SI-MATSING-AT-SI-PAGONG->
May kahirapan ako sa pagiintindihan sa aral natin tungkol sa organikkong kaisahan. Para maiintindihan ang paksa nito, pinagsulat kami sa mga blogs namin tungkol sa organikkong kaisahan. Tingnan mo muna ang mga larawan dito.
Ang mga gusali sa mga imahe rito ay halimbawa ng organikkong arkitektura. Sa ganitong pamamaraan, ginamit ng kurba sa disenyo nito para hindi kikitang laging nga linya at parisukat.
Masmalikhain ang mga anyo ito kahit may istruktura at limitasyon.
Ang kagandahan nito ay parang simpleng simple ang katitingnan subalit labis komplikado noong naglikha ang mga arkitekto dahil sa kaisahan ng mga elementong disenyo.
Ganyan din sa paksa natin. Sa kuwento ni Pagong at Matsing, may organikkong kaisahan sa mga elemento ng kuwento 'yan. Halimbawa, ang tagpuan ay na sa gubat at ang mga tauhan ay hayop, sina Matsing at Pagong at sa banghay, nakita kami agad na si Matsing ay ang masama / kontrabida at si Pagong ay ang mabuting bida.
Ang pabula nito ay para sa mga bata kaya lalo madali maiintindihan kaysa mga ibang mga anyong panitikan,
Noong nagsulat si Dr. Rizal ng pabula na ito, maaari nagisip siya kung alin ang pinakamaganda o pinakamagaling pamamaraan sa pagusap itong ideya niya.
Sa unang tingnan, ang simple pero kapag iniisip tungkol sa mga elemento at paano magkaiisahan sila sa kuwento, maging masikot.
Subalit, dahil dito, maganda ang itong pabula.
Mga Pinagkukunan:
"What is Organic Architecture". Architechno. blogspot.com. Henero 10, 2009. Web. Agusto 3, 2012.
<http://architecturaltechnologies.blogspot.com/2009/01/what-is-organic-architecture.html>
M. Harris. "Organic Architecture". Unusual Life. 9:19 pm, Siyeptembre 6, 2009. Web. Agusto 3, 2012.
<http://unusuallife.com/2009/09/06/organic-architecture-2/>
"SI MATSING AT SI PAGONG: Isang Pabula". FreePosterMaker.com. w.p. Web. Agusto 3, 2012
<http://freepostermaker.com/gxjgxi2uy8/SI-MATSING-AT-SI-PAGONG->
Sunday, July 29, 2012
Kamusta na kayo!
Haha, nahuli itong post dahil nagisip ang buong klase na walang kailangan blog journal para sa muling linggo dahil hindi dumating ang guro namin noong Biyernes. Meron pa pala. Hahaha. ****.
Nakalimutan ako anong ginawa noong Miyerkules. =((
...Biro lang ako. xD
Noong Miyerkules, ang aralin natin ay tungkol sa pabula ni Jose Rizal: Kuwento ng Pagong at ng Matsing.
Parang bata ako ulit. Yay =D
May mahalagang aral nitong kwento para sa akin. Ito ay 'huwag mong magtitiwala kay sinusino dahil kahit may mabuting tao, may masamang tao rin'. Nakita ako itong ugali sa Matsing. Kahit mabait naman si Pagong sa kanya at hatiin niya ng saging, kinuha si Matsing ang lahat ng mga prutas ni Pagong. Kawawa naman si Pagong, hinintay siya nang matagal para sa mga bunga 'yan.
*click* ...
Kahit medyo kyut 'yung pnguin 'yan, masama pa siya (subalit hindi ipinakita and video).
at dito rin xD
Mula sa isang kartun "Adventure Time" ang video iyan. Matutunan si Finn, ang bida, tungkol sa mundo niya, The Land of Ooo. Ang aso niya, si Jake, ay ang pinakamatalik na kaibigan at makikilala sila na maraming tauhan. May mabuting tao (hal. Marceline at Princess Bubblegum) at masamamang tao (hal. Ice King).
Kahit moderno ang kartun nito, may aralin sa bawat episodyo para sa mga bata (subalit maaaring hindi nakita nito at baka nanood lang sila dahil iniisip sila na ang astig sina Jake at Finn.) "OTL
Konklusyon:
Kahit hindi nakita ang mga bata ng mga aral sa mga kwentohan o panonood, kung pinagbasa or pinagnonood ulit kapag mas matanda sila, maaari maintindihan ang katotohanan at anong ibig sabihin ng panitikan.
Haha, nahuli itong post dahil nagisip ang buong klase na walang kailangan blog journal para sa muling linggo dahil hindi dumating ang guro namin noong Biyernes. Meron pa pala. Hahaha. ****.
Nakalimutan ako anong ginawa noong Miyerkules. =((
...Biro lang ako. xD
Noong Miyerkules, ang aralin natin ay tungkol sa pabula ni Jose Rizal: Kuwento ng Pagong at ng Matsing.
Parang bata ako ulit. Yay =D
May mahalagang aral nitong kwento para sa akin. Ito ay 'huwag mong magtitiwala kay sinusino dahil kahit may mabuting tao, may masamang tao rin'. Nakita ako itong ugali sa Matsing. Kahit mabait naman si Pagong sa kanya at hatiin niya ng saging, kinuha si Matsing ang lahat ng mga prutas ni Pagong. Kawawa naman si Pagong, hinintay siya nang matagal para sa mga bunga 'yan.
*click* ...
Kahit medyo kyut 'yung pnguin 'yan, masama pa siya (subalit hindi ipinakita and video).
at dito rin xD
Mula sa isang kartun "Adventure Time" ang video iyan. Matutunan si Finn, ang bida, tungkol sa mundo niya, The Land of Ooo. Ang aso niya, si Jake, ay ang pinakamatalik na kaibigan at makikilala sila na maraming tauhan. May mabuting tao (hal. Marceline at Princess Bubblegum) at masamamang tao (hal. Ice King).
Kahit moderno ang kartun nito, may aralin sa bawat episodyo para sa mga bata (subalit maaaring hindi nakita nito at baka nanood lang sila dahil iniisip sila na ang astig sina Jake at Finn.) "OTL
Konklusyon:
Kahit hindi nakita ang mga bata ng mga aral sa mga kwentohan o panonood, kung pinagbasa or pinagnonood ulit kapag mas matanda sila, maaari maintindihan ang katotohanan at anong ibig sabihin ng panitikan.
Saturday, July 21, 2012
Mutya: Dulang Komedya
Kamusta na kayo!
Kahapon, nanood ang aming kaklase ng dula "Mutya" sa Ateneo de Manila University.
Mayroon dalawang bahagi sa dula nito. Ang pamagat ng unang bahagi ay "Santong Tao" ni Tomas Remigio at ang pamagat ng ikalawang bahagi ay "Ang Sistema ni Propesor Tuko" ni Al Santos. Kahit anong manonood, nakatatawa ang lahat na dula nito.
Ang unang bahagi, "Santong Tao" ay tungkol sa dinaya ang isang babae sa tatlong mayaman at malibog na lalaki para kukuha ng pera nila. Sa wakas ng dula nito, hinabol ang asawa ng babae sa mga lalaki at nanalo ng babae dahil kinuha siya ng pera. Halos tradisyunal ang bahaging dula ito dahil ang pinangyarihan ay sa panahon ng kastilla. Nakita ko ito sa mga trabaho ng dalawa sa tatlong lalaki: May Prayle at Sakristan Mayor at sa mga damit ng mga tauhan. Walang pinakaliit na shorts o 'high-heel' sa dula. Konserbatib na baro't saya para sa mga babae lamang. Nakita pa rin ako na may istruktura ng magsasalita ng mga tauhan. Kapag nagusapan sila, may tugma sa mga salita nila. Masyadong mahirap magiintindihan dahil sa gamit ng malalim na nagsalita (o sobrang tanga ako sa Filipino. Wenk) subalit, kahit tradisyunal ang anyo ng dula nito, may kaunting modernong elemento. Nakita into sa maraming magbibiro na mabastos (pero nakakatawa) at mga magbibiro na may modernong konteksto ( *ubo* Edward Cullen *ubo*).
Ang ikalawang bahagi, "Sistema ni Propesor Tuko", ay tungkol sa apat na batang estudyante, sina Kiko, Bubbles, Ningning at Bonjing, at ang guro nila, si Propesor Tuko. Ang buong dula nito ay moderno. Malaya ang pagkausap ng mga tao o ibig sabihin, walang istruktura sa pagsasalita katulad sa unang dula, "Santong Tao". Nahalo ang Ingles at Pilipinong magsasalita at dahil dito, masmadali maiintindihan (o masmasanay lang ako sa Ingles. Hai). Moderno pa rin ang mga musika na ginamit doon (halimbawa: Ang anyo ng kanta ni Bubbles at Neneng ay rap). Hindi ko nakita ng mga tradisyunal elemento o aspeto rito maliban sa panahon noong ginamit si Propesor Tuko ng kapirasong tabla para papalo ang mga bata subalit isip lang ako iyan dahil sa panahon ng kastila, maaaring nasaktan kay sa mga bata kung pasaway sila.
Tingnan ako ang dalawang dula ay maaaring replektibo sa paanong kumikita ng mga Pilipino kay sa karapatan ng aming gobyerno. Kung Pilipino ka, alam mo anong ibig sabihin ko. Laging magtitiwala kami sa aming mga pangulo noong magboboto sa kanila ngungit kapag kumuha sila ng kapangyarihan, wala na. Naging masama, nagkukunwari sila sa amin at laging aabusahan sila ng karapatan nila halos lahat maliban kay si PNoy, ang nanay niya at kaunting mga tao.
Tungkol sa dula lamang, sa palagay ko, magaling ang lahat ng dulang Mutya. 'Sakto ang mga ilaw at musika. Laging humarap sa mga audyensya ang lahat ng mga aktor at talagang kikita ang padamdamin sa mga mukha nila. Dahil dito, kahit masyadong kulang ang alam ko sa wikang Filipino, natuwa at masaya ako noong nanonood ng dula.
pinagkukunan ng imahe:
"Two plays open Ateneo Entablado's 30th season". Cadiz, G.
Hulyo 19. 2012. Web.<http://gibbscadiz.blogspot.com/2012/07/two-plays-open-ateneo-entablados-30th.html>
Kahapon, nanood ang aming kaklase ng dula "Mutya" sa Ateneo de Manila University.
Mayroon dalawang bahagi sa dula nito. Ang pamagat ng unang bahagi ay "Santong Tao" ni Tomas Remigio at ang pamagat ng ikalawang bahagi ay "Ang Sistema ni Propesor Tuko" ni Al Santos. Kahit anong manonood, nakatatawa ang lahat na dula nito.
Ang unang bahagi, "Santong Tao" ay tungkol sa dinaya ang isang babae sa tatlong mayaman at malibog na lalaki para kukuha ng pera nila. Sa wakas ng dula nito, hinabol ang asawa ng babae sa mga lalaki at nanalo ng babae dahil kinuha siya ng pera. Halos tradisyunal ang bahaging dula ito dahil ang pinangyarihan ay sa panahon ng kastilla. Nakita ko ito sa mga trabaho ng dalawa sa tatlong lalaki: May Prayle at Sakristan Mayor at sa mga damit ng mga tauhan. Walang pinakaliit na shorts o 'high-heel' sa dula. Konserbatib na baro't saya para sa mga babae lamang. Nakita pa rin ako na may istruktura ng magsasalita ng mga tauhan. Kapag nagusapan sila, may tugma sa mga salita nila. Masyadong mahirap magiintindihan dahil sa gamit ng malalim na nagsalita (o sobrang tanga ako sa Filipino. Wenk) subalit, kahit tradisyunal ang anyo ng dula nito, may kaunting modernong elemento. Nakita into sa maraming magbibiro na mabastos (pero nakakatawa) at mga magbibiro na may modernong konteksto ( *ubo* Edward Cullen *ubo*).
Ang ikalawang bahagi, "Sistema ni Propesor Tuko", ay tungkol sa apat na batang estudyante, sina Kiko, Bubbles, Ningning at Bonjing, at ang guro nila, si Propesor Tuko. Ang buong dula nito ay moderno. Malaya ang pagkausap ng mga tao o ibig sabihin, walang istruktura sa pagsasalita katulad sa unang dula, "Santong Tao". Nahalo ang Ingles at Pilipinong magsasalita at dahil dito, masmadali maiintindihan (o masmasanay lang ako sa Ingles. Hai). Moderno pa rin ang mga musika na ginamit doon (halimbawa: Ang anyo ng kanta ni Bubbles at Neneng ay rap). Hindi ko nakita ng mga tradisyunal elemento o aspeto rito maliban sa panahon noong ginamit si Propesor Tuko ng kapirasong tabla para papalo ang mga bata subalit isip lang ako iyan dahil sa panahon ng kastila, maaaring nasaktan kay sa mga bata kung pasaway sila.
Tingnan ako ang dalawang dula ay maaaring replektibo sa paanong kumikita ng mga Pilipino kay sa karapatan ng aming gobyerno. Kung Pilipino ka, alam mo anong ibig sabihin ko. Laging magtitiwala kami sa aming mga pangulo noong magboboto sa kanila ngungit kapag kumuha sila ng kapangyarihan, wala na. Naging masama, nagkukunwari sila sa amin at laging aabusahan sila ng karapatan nila halos lahat maliban kay si PNoy, ang nanay niya at kaunting mga tao.
Tungkol sa dula lamang, sa palagay ko, magaling ang lahat ng dulang Mutya. 'Sakto ang mga ilaw at musika. Laging humarap sa mga audyensya ang lahat ng mga aktor at talagang kikita ang padamdamin sa mga mukha nila. Dahil dito, kahit masyadong kulang ang alam ko sa wikang Filipino, natuwa at masaya ako noong nanonood ng dula.
pinagkukunan ng imahe:
"Two plays open Ateneo Entablado's 30th season". Cadiz, G.
Hulyo 19. 2012. Web.<http://gibbscadiz.blogspot.com/2012/07/two-plays-open-ateneo-entablados-30th.html>
Thursday, July 12, 2012
Ang Tula at Mangga
Mabuhay!
Kamusta na kayo?
Para sa paaralan, kailangan magbasa ng tula ni Rolando S. Tinio.
Alam mo kung paano parang mangga ang tula?
Sa akin, masmasarap kumain ang mangga at masmasaya magbasa
ang tula kung hindi kailangan sa pagmamarka ito sa eskwelahan.
(kunuha sa itong blog: http://mongoosechronicles.blogspot.com/2009_01_01_archive.html)
Sige nga. Magseryoso na ako.
Paano ba parang mangga ang tula?
Sinabi ng tula ni Gn. Tinio na "[insert quote about savoring it here]".
Ibig sabihin dapat maging analitiko kami kapagbinabasa ng tula at
hindi bigay na 'walang-pakialam' kahit ano. Babasahin na dahan-dahan.
Dapat iintindihan bawat salita, bawat pangungusap, bawat anuman
at ang buong kahulugan.
Subalit, hindi lang sa tula na dapat iisipin ganoon.
Pareho rin sa kwentohan, dula, nobela: panitikan at sa kultura.
'Di ba? Ang kultura ng bansa ay parang repleksyon ng lipunan?
Parang pag-ibig. Kung totoon ang pag-ibig mo sa isang tao.
Iniibig mo sa kanya hindi dahil sa itsura lang.
Minamahal ang tao dahil sa kaugalian nila.
Dahil dito, kung talagang mahal kami ang ating
bansa ay dahil sa mga tao at kultura at hindi lang
dahil saBoracay lugar para sa bakasyon.
3
Ang Pinagkukunan:
1. Mar. "More than one way to skin a Mango". blogspot.com. Henero 12, 2009. Web. Hulyo 10, 2012. <http://mongoosechronicles.blogspot.com/2009_01_01_archive.html>
2. "File:PukaBeach.jpg".Web. Hulyo 12, 2012<http://wikitravel.org/en/Boracay>
3. amsdaily.net. Henero 16, 2012. Web. Hulyo 12. 2012 <http://amsdaily.net/2012/01/16/why-its-more-fun-in-the-philippines/>
Kamusta na kayo?
Para sa paaralan, kailangan magbasa ng tula ni Rolando S. Tinio.
Alam mo kung paano parang mangga ang tula?
Sa akin, masmasarap kumain ang mangga at masmasaya magbasa
ang tula kung hindi kailangan sa pagmamarka ito sa eskwelahan.
(kunuha sa itong blog: http://mongoosechronicles.blogspot.com/2009_01_01_archive.html)
Sige nga. Magseryoso na ako.
Paano ba parang mangga ang tula?
Sinabi ng tula ni Gn. Tinio na "[insert quote about savoring it here]".
Ibig sabihin dapat maging analitiko kami kapagbinabasa ng tula at
hindi bigay na 'walang-pakialam' kahit ano. Babasahin na dahan-dahan.
Dapat iintindihan bawat salita, bawat pangungusap, bawat anuman
at ang buong kahulugan.
Pareho rin sa kwentohan, dula, nobela: panitikan at sa kultura.
'Di ba? Ang kultura ng bansa ay parang repleksyon ng lipunan?
Parang pag-ibig. Kung totoon ang pag-ibig mo sa isang tao.
Iniibig mo sa kanya hindi dahil sa itsura lang.
Minamahal ang tao dahil sa kaugalian nila.
Dahil dito, kung talagang mahal kami ang ating
bansa ay dahil sa mga tao at kultura at hindi lang
dahil sa
3
Ang Pinagkukunan:
1. Mar. "More than one way to skin a Mango". blogspot.com. Henero 12, 2009. Web. Hulyo 10, 2012. <http://mongoosechronicles.blogspot.com/2009_01_01_archive.html>
2. "File:PukaBeach.jpg".Web. Hulyo 12, 2012<http://wikitravel.org/en/Boracay>
3. amsdaily.net. Henero 16, 2012. Web. Hulyo 12. 2012 <http://amsdaily.net/2012/01/16/why-its-more-fun-in-the-philippines/>
Thursday, June 28, 2012
Kamusta!
Kanina, tumingin ang gmail ko at nakita may e-mail mula sa Tita ko.
Ang pamagat ay "wisdom to share" at sinabay ang video tungkol sa edukasyon.
iclick mo dito para manonood ng video.
Noong nakita ng pamagat sa video, "Ken Robinson says schools kill creativity", biglang maging interesado ako. Ibig sabihin, matatakda ang paaralan ng imahinasyon ng mga estudyante. Medyo naman, maniwala ako iyan dahil, kahit anong eskwelahan magaaral ka, para kapareho ang sistema nila.
Sinabi pa si Ginoong Robinson, laging may matematika, agham, pagbabasa at gramatika etc. Ang pinakamahalagang bagay ay nga mga grado mo. May madaming pagsusulit pa naman. Kapag maraming magkamamali ka sa pagsusulit, mababa ang grado mo o, kung malas ka pa, babagsak ka. Ang sistema ng edukasyon ay magiging 'anong pwede at anong hindi' lamang. Nawawala ang pagkamalikhain ng mga mag-aaral.
Totoo talaga ba ang lahat 'yan ?
Siyempre, ayoko ng mga pagsusulit at/o homework pero paano ako magpapraktis para maging magaling? May pakampi sa palagay ko.
Ngunit hindi lahat totoo.
Ngunit, kung nawawala ang pagkamalikhain dahil sa edukasyon, ano ba ang panitikan?
Kasama ang panitikan sa edukasyon. Parang salamin sa lipunan at sa mga tao ang panitikan. Mapagsigla ang karanasan ng guni-guni at pumupunta ang isip sa papel para magiging isang kwentuhan, tula, dula o kahit nobela. Itong pagbabasa o panonood ay magiging ang bago karansan.
Nawawala pa ba ang pagkalikhain?
Kanina, tumingin ang gmail ko at nakita may e-mail mula sa Tita ko.
Ang pamagat ay "wisdom to share" at sinabay ang video tungkol sa edukasyon.
iclick mo dito para manonood ng video.
Noong nakita ng pamagat sa video, "Ken Robinson says schools kill creativity", biglang maging interesado ako. Ibig sabihin, matatakda ang paaralan ng imahinasyon ng mga estudyante. Medyo naman, maniwala ako iyan dahil, kahit anong eskwelahan magaaral ka, para kapareho ang sistema nila.
Sinabi pa si Ginoong Robinson, laging may matematika, agham, pagbabasa at gramatika etc. Ang pinakamahalagang bagay ay nga mga grado mo. May madaming pagsusulit pa naman. Kapag maraming magkamamali ka sa pagsusulit, mababa ang grado mo o, kung malas ka pa, babagsak ka. Ang sistema ng edukasyon ay magiging 'anong pwede at anong hindi' lamang. Nawawala ang pagkamalikhain ng mga mag-aaral.
Totoo talaga ba ang lahat 'yan ?
Siyempre, ayoko ng mga pagsusulit at/o homework pero paano ako magpapraktis para maging magaling? May pakampi sa palagay ko.
Ngunit hindi lahat totoo.
Ngunit, kung nawawala ang pagkamalikhain dahil sa edukasyon, ano ba ang panitikan?
Kasama ang panitikan sa edukasyon. Parang salamin sa lipunan at sa mga tao ang panitikan. Mapagsigla ang karanasan ng guni-guni at pumupunta ang isip sa papel para magiging isang kwentuhan, tula, dula o kahit nobela. Itong pagbabasa o panonood ay magiging ang bago karansan.
Nawawala pa ba ang pagkalikhain?
Subscribe to:
Posts (Atom)